Aşk yorası Şiiri - Ahmet Coşkun

Aşk yorası

Kurudum kendi çölümde
Her yağmur beni teğet geçti
Usandım ekilmekten
Usandım beklemekten
Yeşermez fidan gibi dikilmekten

Dört yaprak yoncalarda
Aşk ararım peri bacalarda
Muska name hocalarda
Gül tükenir goncalarda
Eğrildim kaldım bükülmekten

Ay’a baktım el sallıyor
Yıldızlar el ele raks ediyor
Mehtap göl kıyısına inmiş
Beni aşka davet ediyor
kahkaha atıyor gülmekten

Geçmez oldu turna sürüsü
Nerde bulunur aşkın durusu
Koynumda koktu gül kurusu
Düştüğüm sevdanın kör kuyusu
Usandım her şafak sökülmekten

Coşkûnî - Ankara - Aralık 2021