Aşk yolunda kopan bir yaprak!

Uykusuz
Bir geceye gebe düşlerimin
Manası kalmıyordu zamanın seyrinde

Vuslat
Demir aldı görünmezlerinde
Geceler bu zamanda bana kaldı yine

Sessizliğin
Çıldırtan sahnesi başlıyordu
Gönlümde kopan dinemeyen fırtınalarla

Bir insicamın
Haykırışını yansıtıyordu adeta
İçimde ki bende hiçbir anlam kalmıyordu

Aslında
Benliğimi mi avuttuyordum
Aşk adına kendi kendimi mi kandırıyordum

Hasret
Kaldığım mana için kahroluyordum
Sanki bir çıkış yolu olduğuna inanıyordum

Nihayetinde
Bir gönlün sahibiydim, neyi bilirdim
Aşk adına kim bilir neleri feda etmezdim

Bir sevdanın
Hasretindeydim, divaneydim
Kendi halinde bir zavallı aciz viraneydim

Solan, sararan,
Esintiyle dalından kopan
Aşkın hazzını anlatan bir yaprakla anlatılan

Hazanın
En bariz kudretini halde yaşatan
Yaprağın hilminde ki enginliğe davet çıkartan