Düşüverdi gönle Berzâh
Uçup gitti kalpten perde
Biçtim kuruş paha Ervâh
Tâlibi çok, düştüm derde
Âyân oldu yalancı han
Süslü günah kaplı dört yan
Sığındığım Hâlık her an
Ten burada, aşık nerde?
Evvel dile düştü zikir
Âhir kulûb oldu zâkir
Benlik görmez kimse hâkir
Aşk yolunda coştum serde
Üşüştü dert hep art arda
Medet umdum güzel yarda
Yakaranı komaz darda
Yoku yoktur, yeter ferde
Yolcu kulum lâzım ilim
Ol tûrâba serdim kilim
Verdi cânân bakıp halim
Arşta kalbim, şaştım yerde
Ömer KESKİN 02.05.2018
Halil Ömer KeskinKayıt Tarihi : 8.5.2018 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)