Bak, kendi derdine düşmüş kendini bilmezler
Dünya yıkılsa bir tek gözyaşını silmezler
Manevi yönleri taş kalpli körelmiş hepten
Aşka, tek kuruş harcamak istemezler cepten.
Duruma isyan eden ben, yay gerdim attım ok
Loş karanlıkta hızla yol alıp kayboldu ok
Şimdi çok merak ediyorum çok, ok nerede
Kalbin ortasına saplanmışsa aşk nerede.
Günler geçti tam kesmişken umudu her şeyden
Elimde olmadan çektim meyhanede meyden
Hislerim diyor ki, bu aşk sitemkâr çıktı
Tava gelince her engeli aşk ile yıktı.
Kov laf atanı, bataklık yutar boş yatanı
Aşk gibi aşk yaşa övsünler toprak atanı
Biz bize, diz dize, göz göze anlaşır aşk
Yolun en sonunda bekler meşk ile mutlu aşk.
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 15:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!