Gümüş kanatlarını, rüzgara aç,
Özgürlüğe koş! kulaç, kulaç.
Arzuların çoşmuşken,
Dokun! her tene, bin alev saç.
Rüzgarın kızı, amansız es,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü