Aşk Yolu Şiiri - Nev-i Tecessüs

Sevgi karşılıklıdır ya hani,
İşte aşk karşılıksızdır.
Aşk, bile bile atlamaktır yalnızlığa,
Ya da başına geleceklere rağmen girmektir bir yola.

Kimsenin tahmin edemeyeceklerini yaşamaktır,
Bazense hiçbir şey yaşayamamak,
Öylece kalmaktır bir başına.

Yalnız girersin bir kere aşk denen yola,
Ne elinde bir pusula ne de bir harita,
Derler ya “Kalbini dinle! ” diye
Öyle yaparsın,
Başka şansın olmadan.

Uğruna ölüme gidebileceğin kişinin
Aklından bile geçememektir bazen aşk.
Uçsuz bir okyanusta nefessiz kaldığını görmez bazen maşukun,
Bazen de görür de umursamaz,
Geçer gider aldırmadan.

Çöllere düşersin bazen, o senin vahan olur,
Ama kokusunu bile iliştirmez sana.

Kimi zaman aşk
Bir uçurumdur, sonu görünmeyen,
Görünse de bilinmeyen,
Belki de sonunu hissettirmeyen.
Sevgili de, tutunmaya çalıştığın çalı çırpıdır işte,
Bir türlü yüzü gülmeyen,
Ve seni de güldürmeyen…

Aşk, aşk…
Aşk acımasızdır işte,
Gider, sonsuz bir gidişte…