Aşk Yolu Şiiri - Abdülkadir Kalay

Aşk yolunun yolcusu,
Uğraman gerekirse bir kervansaraya,
Hasret bir odası olsa o sarayın,
Yanan bir kandilin dumanıysa âşk,
Kandil yağı ile fitili hayat.

Bir sonbaharsa düşlerin,
Meşe ağacından düşen yapraklar,
Su birikintisinde açmak yelkeni,
Yol alınan karşı limandır âşk,
Kirli suları, dev dalgaları hayat.

Kara kışa dönüşmüşse yüreğin,
Düşsün göz yaşların o bedene,
Isınsın fikrin ile cismin,
Yanmanın âlisidir âşk,
Kokusu, isi ise hayat.

Bir mektup yazmaksa niyetin,
Üç harf ile beş noktayla başla bitir,
Bir hattata ilhamsa sevgi dediğin,
Gönülden damlayan mürekkeptir âşk,
Kamış kalemlerin gezinmesi hayat.

Nedir diye merak ettiğin,
Kelimenin manası bu lugâtta,
Çevirisini ister misin?
Aklı akıl ile yenmektir âşk,
Mecnunun hali ise sadece hayat.