Aşk yolculuğunda, gezmediğim iklim, gönül kalmadı.
Çiçek çiçek dolaştım, hiç birine meyledip bağlanamadım.
İçimde bir boşluk, kaf dağında zümrütü-anka aradım.
Taki gönül kuşumu buldum, deryalar gibi kabardım.
Seni gördüğüm gün varya, dün gibi hala aklımda.
Sırma saçlarında kördüğüm olan kalbim, hâlâ tik tak bağrımda.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta