Aşk yokuşu - Garip Çoban
Aralanmış kapı zamanın kıyısında kendine zamanı olmayanlar için.
Ve göz kapağının işaretidir yağan yağmur.
Ve sevmekten korkudan ağırlaşmış gecelerin.
Gecede bi dolu çukur sevdiğim şiirlerden hatırladığım.
Bilmek, kendine gelmektir.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?