Aşk yoksulu Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Yaz günü düşlerimde kış hüküm sürer
sen söyleme sevdiğim gücüme gider
aşk yoksuluyum inan böyle derbeder
ah şu yoksulluğun aah gözleri çıksın

üç kuruşluk paramla bir libas alsam
ya kolu ya bedeni bana dar gelir
yoksulluk bir taraftan bana ar gelir
bir gölgedir kaybolur yarimi sarsam

bana mı kaldı varlık delik cüzdanım
bir çocuk aç uyusa sızlar vicdanım
yoksul deme sevdiğim gücüme gider
yaz günü düşlerimde kış hüküm sürer

tarlam yok tapanım yok ne de param var
fazlası zarar zaten belki haram var
iki çıplak gibiyiz canım sevdiğim
çıplağa da yakışan bir de hamam var

yoksulum ben ezelden bir türlü onmam
çalışsam didinsem de ben zengin olmam
çok ta talip değilim para el kiri
bir lokmayla doyurur Tanrım fakiri

talebim aşka benim biliyor hüda
yoksulum gurbetteyim kalmışım cüda
nerde o şans bende refahı görem
görem gül yüzün ben de sırrına erem

3/Temmuz/2009/Bodrum