Aşk yelkenimiz Şiiri - Tülin Sezer

Ufka doğru ilerledi aşk yelkenimiz

Batan güneşin mie ile öpüşmesi gibi..
bazıları hem gökyüzü gibi sevilir hem içinde hem sarılamayacak kadar uzakta...
Dünya bir pencere, gelen baktı geçti
En büyük savaşımız içimizde kendimizle...
Bu savaşı dindir .
Zor şartlarda yetişip,
Büyük işler başardın.
Bu inançla niyetim mucizeye dönüşsün...
Bana dileğimin gücünü anlatsın.
Hakikatimle bütünleş bende kal benle ol bölünme...
Sana bakan bir çift göz benim...
Rüzgarın sesi, gülün kokusu, ayağına sürtünen kedi, az önce uçan martı, kafesindeki kuşun, tenindeki kokun...
Kendini dönüştür...
Senle tesadüfen karşılaşmadık
Bunda da bir hayır vardır.
Sevmek için geldik dünyaya
Kendini sev akışa teslim ol bakışın değişsince akışında değişecek.
Duygularını kendin yönet.
İzin verdiğin sürece yaprak misali sürüklenirsin ordan oraya.
Kendini affet affet ki taviz verdiklerin Hayatından çıksın.
Kendi sorumluluğunu al.
Gücünün farkında ol.
Sevgi bir çiçek onu sula, besle, büyüt...
Yabani otları sök at ruhundan...
Korku korkuyu çeker.
Farkındalıkla yaşa.
Frekansın hep yüksek olsun.
Özgür ol, affet...
Hiç bir çiçek açmak için sabırsızlanmaz
Tırtıl kozamdam bir an önce kelebek olarak çıkayım demez.
Her şey kendiliğinden oluşur.
İnanç ve sabırla vaktini bekler.