yedi koca ay!
yummalıyız gözlerimizi artık
karşılarız sonra mayıs çiçeklerini
korunmak için kasım ölümlerinden
buzdan konaklar inşa ederiz
şubat kuşları içtimaa çıktığında
sesimizin kısıklığıyla dokunuruz onlara
martı es geçeceğiz kesin
mart
batık kıta!
bak ki kırpılmış bir mevsimden
belki hızla eskitilmiş takvimden
puhu kuşunu doğururuz yeniden
kalbimizde kenger otları
saçımızda kır bir soğuk
dondurulmuş düşler ülkesinde
ilk yazı bekleriz
o gün geldiğinde
kış ağaçlarına doğru
aşkı yazacağım
söz!
buzu delen saray gözlerimizi…
(11 Ekim 2005)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 11.10.2005 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bununla birlikte, şiiri belli bir zaman dilimine sıkıştırıp özgürlüğüne ket vuran 'yedi koca ay' olsun istemezdim içerisinde. 'Aylardan ekim'i boş verelim. 'Yedi'yi de boş verelim. Bu şiir soğuk herhangi bir günden, sıcak bir mayıs gününe ya da soğuk herhangi bir aydan sıcak bir mayıs ayına gitmeli.
Bir de son bölümdeki 'söz' kelimesini benimsemedim. Fakat söz verilen şey oldukça şirin olmuş. Gözlerimiz arar artık o vakitler, söz verileni, bu sayfalarda...
İçten selamlar...
Turhan Toy
olmayacak ya :))
TÜM YORUMLAR (4)