İnsan, ölerek öldürüyormuş yüreğindeki sevgiliyi
Ömrümüzün sonbaharında yalan oldu ölümsüz sevdalar
Dünyayı dize getiriyor da insan
Bir gönle söz geçiremiyormuş
Oysa semayı yere indirmeye hazırdım
Anladım ne yapsam boş, anlamsız
Sana mutlu hayatın yolları
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta