Aşk Yarası Şiiri - Mehmet Fatih Öztürk 2

Bizim elbisemizde yırtık yoktur ki sevda
Bizim kefenimizde leke hiç olmamalı
Duymamalı, bilmemeli hiç kimse olmayanı
Böyle bir şey yok-ki- aslında demeli herkes
Gönlümde büyüyen aşkın yakar yüreğimi

İçimiz kavrulsa da bir çeşmenin başında
Avuçlarımız hep kuru hep kuru kalmalı
Yürek acısı, aşk yanığı elbiselerimizle
Sırtımızda sırılsıklam ve iki yamalı
Lâl olur yüreğime dokunur gözlerin

Çevir başını, bakma gözlerime tutsak
Tutsak ki, gönülde aşk bıçak yarası
Tutsak gözlerde perdeler kapansın artık
Nedir hâlâ beklediği göğe bakan gözlerimin
Çevir gözlerini bakma yüzüme tutsak.

İsmin dudaklarımda asılı kalacak
Bakışlarımsa hep toprağa hep toprağa
Biliyorum, kalbim hep yanacak hep yanacak
Yazılacak aşkın sararıp düşen bir yaprağa
Özlerim seni geceler boyu sabahlara kadar

Bizim elbisemizde yırtık yok ey sevgili
Kefenimizde leke hiçbir zaman olmamalı
Döndürdükçe başımı hep öteye öteye
Üzerime çektiğim sade bir yeşil örtü
Senden bana geriye hiç bir iz kalmamalı