Aşk Yarası Şiiri - Mehmet Cüryani

Ey kainat ayna, makesi olan,
Beni aynalarda bitirme n’lur.
Bedenimi erit, geriye kalan,
Ruhumu cennete, Aden’e uçur.

Beni tükenecek olandan çek al,
Olsun bütün alem eski bir masal,
Kafesi aç bir gün, garip kuşu sal,
Sonsuzluk yolunu bir anda geçir.

Ben sana sevdalı, garip aşığım,
Kaldım bu ummanda, koptu her bağım,
Senin rahmetinden gayri yok kıyım,
Ulaştır ummana nur, ışık içir.

Ne halim, ne kâlim fayda vermiyor,
Aşk yarası müthiş, iyileşmiyor,
Yakıyor bağrımı, sevdan yakıyor,
Beni mecnun gibi dünyadan göçür…