Aşk yanıyor Şiiri - Oktay Çekal

Aşk yanıyor…

Bahar kokulu, dağ gülüm.
Yamaçlarının rakımındayım.
O, yayla nefesinden hayatı soluyorum.
Dağların en baba zirvesinden,
Gözlerine kuş bakışı dalıyorum.

Acaba beni, yüreğinde hissediyor musun?
Duygularına aşk diye, serpiyor musun?
Varlığımın uzaklarındayken,
Yokluğumu; ta hücrelerinde hissediyor musun?
Yoksa bunun sende, bir anlamı yok mu?

Zamansız sardı beni, aşkın sarmalı.
Ruhum inan sensiz, nefes almıyor.
Yorgun adımlarıma, saplanan gölgen…
Sanki benden uzaklaşan, seni işaret ediyor.
Durgun bir su oluyorum, ten yatağımda…

Yine ayın nefesi dokunuyor, geceye…
Yakamoz dans ediyor, umarsızca nehirde,
Derin bir nefes çekiyor, ciğerime düşünceler.
Yüreğime ektiğim aşk soluyor, kuruyor.
Sol yanım tutuşmuş, aşk yanıyor.

Oktay ÇEKAL
07.11.2015-00.27