Aşk yanığı... Şiiri - Tuncay Aytaç

Kaçamak bir bakış diyorum,
yakıcı yıldırım türevinde.
Kavrulup gitsem, bir kıvılcım boyunda.
Lime, lime parçalansam, zerre toz olup;
Her parçamda bir iz olmalı,
Yandığım Kara gözlerinde.

Yak beni,yak!
Aşkın yanık kokusunu duysun dünya.
Ferahlarım ben yine de,
Aşk çeşmesinde,
Testisini dolduran
Bir güzelin gölgesinde.
Ayrılığın kızıl fonunda,
Güneşin yorgunluğunda.

Güzel haberler getireceğim sana,
Tan yeri ağarırken,
Bekle sen, beyazın süslediği
Aşk balkonunda.

En son yıldızı indireceğim gözlerine
Beyazın siyaha nasıl yakıştığını,
İzleyeceğim sonra, gözlerinle bulustuğumda.

Aşkın masum kokusu gizlidir,
Bir Sabi'nin parmak uçlarında,
Ruyalarında ağladığında.

Mavi atlası indirip örteceğim üzerine,
Aşk uykusunda, mutluluğu
Fısıldayacağım kulağına,
Kirpik uçlarından öpeceğim
Gözünü açıp, baktığında.

Varsın uzun mesafeler olsun,
Tüm dünyevi ölçüler geçersiz,
Düşlerim, gözlerindeki siyahı bulduğunda.

Aşk bir ötenazidir, biliyormusun?
Ölmek ister yeşillikler,
Sonbahar güneşi, yaktığında.
Sevginin aşka evrilmiş halindeyim ya,
Hazanın vurgunu beni bulduğunda.