Aşk Yangını Şiiri - Ayten Özgün

Nasıl unuturum geçmişte yaşananları
Aşk tarifle anlatılmaz ki
Bırakıp gittiğin düşlerin ardından
Ben her zaman ki gibi yine senleyim
Sen gideli ne kadar oldu bilmem
Baş ucumda soldu aldığın güller
Kalbim varla yok arası
Hapsettim ruhunu ruhuma
Unutamadığım bir deniz mavisi gözlerin
Kulağımda kalan bir ıslık sesi
Aşkımızın melodisiydi acıttı içimi
Ah o sıcak tenin yine düştü aklıma
Güven veren sözlerin ezberimde gözlerin
Şimdi bana yabancı ben yine tek kaldım
Bu yabancı şehirde
Bu nasıl veda bu nasıl ayrılık
Tebessümünde derin bir çizgi
Yüreğimin derinliğinde bir sezgi
Yüzünde geçmişin acı izleri
Gidiyorsun demek ki sevgili
Gözlerim saçlarının renginde
İhanet kızılı akmakta yaşlar
Gün doğum sancısını çekmekte
Tükenmekte gün yavaş yavaş
Ahh o gülüşlerin var ya sevgili
Aklımı başımdan alıyor benim.,
Kasıp kavuruyor ortalığı
Kum fırtınası gibi
Nereye baksam gördüğüm sensin
Bir de akşamın kızıllığı
Sen şairler sultanı ben biçare sevgili
Bir damla suya hasret aşk yangını çiçeğim
Aşkın zehir olsa da çaresiz içeceğim