Bir başına,
Bir müşfik yanaklarını okşuyor yalnızlığın
Ağlamayın bana ey kalabalıklar,
Dostluğunu solurken kaba taşın,
Taş elması kırarmış,
İşte,
Elmas benim dedi yalnızlık...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman