acısını ayrılığın asıl sen çektin
kararsızlığa mahkumdun karar anında
ya dinmeyecekti kahkahan yada hiç gülmeyecektin
yalnız pişmanlık kar kalacaktı yanında
konuşmak dahi haramdı sana, kaldı ki haykırmak
susmak zorundaydın,sustun...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta