Aşk Yakışmıyor Hüzne Şiiri - Hıdır Işık

gözlerin kalbimi ayrılığa iliştirmeye mi geldi,
oysa insan sevince göğe yakışmıyor muydu?

alın yazısı denen ayeti yırtan içimizdeki vadiyi,
kirpik uçlarımızdaki çiğ tanelerini ve kuşları,
ketum sulara emanet etmek uzaklığın acısı olmalı

görmüyorsun biliyorum, ama bize vakur ağrılar,
sönen ışıkların bıraktığı karartılı boşluklar kalacak

oysa cebimde rüyalarımızın sinema biletleri duruyor
versen elini, uzanıp gideceğiz mavi ufku diriltmeye

biliyorum, gözlerin kalbimi uğurlamaya geldi
güvercinlerin pencereye konmayışından sezdim

yemin değeri olmayan gözlerime bakmıyorsun bile
bu kenti ve seni, içimde atıl bırakarak gitmeliyim

ama fesleğenleri ve begonyaları sulamayı unutma
ve henüz açılmamış kitaplara ara sıra göz atmayı

giderken yazdığım son dizeyi okumayı da unutma
lütfen: aşk diyorum, aşk, nasılda yakışmıyor hüzne