Bulutlar ağlıyordu bir çocuğun iç çekişleriyle.
Toprak katmanlarınca derin hayatıma civa içirilmiş sanki.
Dünya kalbinde yan yattı ağırlığınca,
Uzaktan yelkeni yırtık gemiler geldi,
Gemiler gitti yalnızlığımca.
Gemiler ki seni hiç bilmedi...
Aşktı yüklendiğim hayattan ağır!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bir kalamarın kolları sarsın seni...
şiir okyanus kıyıdan uzaklastıkça derinleşen...
basarılar dilerim arkadasım ....
yürekten gelenleri yürekten kutlarım muhabbetle
çok beğendiğim aşk serisi devam ediyor...tebriklerimle tam puan +ANT umarım herkes okuma fırsatını yakalar
Yürekten tebrik ediyorum. bAşarılı bir şiire imza atmışınız. Saygılarımla.. Celâli
Bir nokta:
Kırılan direktir, yelken değildir..zehre bulanır o..
Uzaktan yelkeni yırtık, direği kırık ,
Gemiler geldi yalnızlığıma ortak
Aşktı yüklediğim hayattan ağır;
Götür, okyanuslara bırak!
Şairin şiirine dokunmak istemem ama burayı böyle okumak istedim nedense... Kutlarım.+10
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta