Bulutlar ağlıyordu bir çocuğun iç çekişleriyle.
Toprak katmanlarınca derin hayatıma civa içirilmiş sanki.
Dünya kalbinde yan yattı ağırlığınca,
Uzaktan yelkeni yırtık gemiler geldi,
Gemiler gitti yalnızlığımca.
Gemiler ki seni hiç bilmedi...
Aşktı yüklendiğim hayattan ağır!
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
