Artık bir elim kalbimin üzerinde uyuyorum...
Öyle ki...
Nefesin avuçlarımda çınlıyor...! ! !
İstanbul (31 Ekim 2009)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
duygularım ondan böyle sağır....!
güzel!
kısa ve öz...
güçlü bir mesajdı...
yerine yerli yerince...
saygılar kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta