Kalp ağrısı akşamlarında kederimden
Yüz vuruyorum perişan mum ışığında
Firari çizdiğim resmine, karşımda
Ruhuma giriyor bakışların gözlerimden
Ben, ben olmaktan çıkıyorum o anda
Varlığın korkulu şimşektir asumanımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta