Aşk Vurgunum Şiiri - Ahmet Mücteba Kuşçu

Rezil bir istilaydı oysaki Aşk vurgunum!
Aşk...
Artık Lanetlerle süslüyorum seni...
Rezil bir vurgundun hayatımda...
Razıyım parçalansın, lime lime olsun beynin...
Yanındaki kırmızılı sarılı şeytanlar toplasın parçalarını...
Saçlarında biriksin lanetli vurgunun!
Siyah kanın aksın yerlere, toprak ağlasın...
Sonra ayağa kalk, paramparça...
Ne kadar pişman olduğunu söyle...
Yüzüme bak!
Son defa içinden seni seviyorum de...
Gözlerinin Zehri, göğsümdeki ıslaklıkla sonlansın!
Göğsümün çatladığını duyuyor gibiyim!
Ellerimi göğsümle buluşturduğumda,
Akan siyahın içimdeki zehrin olduğunu anladım...
Açtığın yara tenimi parçalara bölüyor...
Nefes alamıyorum...
Gözyaşlarım uçuyor gökyüzünde Melekler gibi!
Sen ölüyorsun tek nefeste Allah diyerek!
Ben kalıyorum zamanın durduğu anda, dizlerim yerde...
Sessizlikte bembeyaz melekler yanımda kocaman kanatlarıyla...
Demek isterdim Ellerini özledim SEVGİLİ!