Bir dünya kurmuştun
Gözbebeklerimin ortasında.
Işıl ışıl rengarenkti
Birlikte yaşadığımız evren.
Zaman denilen
Canavara baş kaldırdık seninle,
Mekan denilen devi yendik.
Kilometrelerce uzaklıklardan
Seslenebiliyorduk birbirimize.
Hiç ayrılmamış gibi,
Yazmadan, konuşmadan,
Beraberdik seninle.
Sonra zamanla duygularımız,
Suda eriyen sabun gibi
Eridi gitti.
İzi bile kalmadı aşkımızın,
Ne sen de
Ve ne de ben de...
Mustafa Süreyya Sezgin
(İstanbul,22.03.1972)
Kayıt Tarihi : 8.10.2002 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!