Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi
soğuyordu...
Aynı masada,yanyana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum...Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi bilmediğim,bilmediği uzaklıklara doğru gidiyordu...Öyle acı çekiyordu ki sevgisinin azalmasından...Seni artık özlemiyorum,eskisi gibi içimi acıtmıyorsun,bu benim için ne büyük acı biliyormusun,derken sesi titriyordu.
Dalından kopmuş bir çiçek gibi unutuluş denizinde usul usul sürükleniyordu...Sevgimiz yurtsuz kalmıştı şimdi...
Can çekişen bir hastayı ölümüne hazırlar gibi,
nefesimi tutmuş saçını okşuyordum durmadan...
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
SEVENERE HELLOLSUN
Sevgisi soğurken son tesellisi,son kıskançlığı,son
umudu bu olmuştu...
bu olguyu da anlatmak gerekiyordu.
böyle mi anlatmalı.
böyle mi yapmalı.
kim bilir ?
Ben beklemezdim :(
Hele bu sevginin götürdüğü yer sevgisizlikse korkardım galiba...
Cezmi Ersöz ustaya saygılar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta