Ask_ve_yalan Şiiri - Tolga Saygılı

ne olduğum belirsiz çoğu zaman
kimine göre yalan kimine göre aşık
kanadı kırık kuşlar gibi bir dala takılmış kalbim
sahibini bekler durur yetişmese kuruyacak kalbim.

kendi kendime diyorum sevmek yalan olurmu diye?
yok diyor içimdeki bir ses yön veriyor umutlarıma
bir taş gelip takılıyor ayagıma dur yalan yalan diyor?
baka kalıyorum yanlızlığıma düşünüyorum deli divane

kendi kendime konuşuyorum mejnun gibi
neden neden diyorum kendi kendime
anlam ve mantık yürütemiyorum beynimde
durmuş ve odaklanmış aşkın ateşine

ama kendime çok kızıyorum neden böyle yaptım diye
ben oysa kimseyi kırmaz kimseyi incitmezdim
yolda bir karımca görsem dururdum o geçerdi
herkes içimdeki iyi niyete imrenirdi kıskanırdı?

gelki ben en sevdiğim kişiyi kırıyorum
ya ben nasıl bir adamım ben nasıl bir şey yapıyorum
seviyorum evet seviyorum ama anlatamadığım sırlar var
aşk mı aşk ama? gizli saklılarla mantığa dur aşka geç diyorum

oysa ne engeller var önümde off
taş duvarlar dizili bu aşkın önüne
daglar sıralı aşmam gerekiyor
ama yalanla başlamış gerçeğe dönüşmüş bir aşk var ortada

ben kimseyi bukadar sevmedim
kimseye bu kadar yanmadım
ve ben kimse için bukadar telaşlanmadım
şu an ne yapıyor şuan aglıyormu gülüyormu diye?

kendi kendime diyorum sevmek sevmektir
yalan yalandır bunu da diyorum
peki aşkla yalan nasıl bir araya ya geliyor diyorum?
düşünüyorum düşünüyorum ve sonunda buluyorum kendimce?

sevdiğinle aşkı yaşamışsan en güzel şekilde
kimseyi sevmediğin kadar sevmişsen samimiyetle
onu kaybetme korkusu içine işlemişse gizli yara gibi
sevdiğinin duyacaklarından endişe duyup kaybetme
korkusu işlemişse içine
onu kaybetmemek için
yalan söylemişsindir
aşk ve yalan olmaz yoksa bir arda?

söz. FERMAN ALÇİÇEK