Aşk ve Umut Şiiri - Tacettin Karagöz

Ne kadar çabuk gönlüme misafir oldun
Oturdun bağrımın baş köşesine
Sevgin kandan daha hızlı yayıldı damarlarıma
Senden önce sıradanlaşan herşeyim
Seninle anlam buldu
Asit misali
Kendisinden olmayan
Her şeyi eritti bedenimde
İlkti, duygularımın katışıksız,saf,hesapsız
Ve
Bir o kadar berrak olması
ilkti mutluluğu aramayışım
İlkti mutluluğun sıcaklığını iliklerimde hisedişim
Her şey
Bir güneş gibi
Seninle doğup
Ve
Seninle batıyordu
Yanındayken
Tüm mevsimler ilkbahar
Günler ise seherin tan vaktiydi
Kurumuş sevda tarlasının
Aşk yağmuruydun cömertçe yağan
Yeniden yeşermişti
Sevgi, inanç ve tutkular
ilkti aşk mabedine secdeye kapanmam
İlkti sevda tacirlerine kulak kapayışım
İlkti gönül limanına
Hiç ayrılmayacak gibi demirlenen
Sevda gemisi
İlkti bu sahilde dalgaların,yakamozların ve martıların
Ahenkle bir arada duruşu...
Kara gözlerinde aşkımı resmettiğim
Bir daha kim gönlümün gözüyle, gözlerinde iz bırakır,
Kim ısıtır yüreğinin sıcaklığıyla ellerini
Olmadı
Olamadı neyleyim
Artık her şey sensiz kör
Aşkın olmadan topaldır
Söktüm gönül limanımı rıhtımdan
Uğramasın istemem
Hiç bir sevda gemisi.....

21.01.2009
T.KARAGÖZ