günlük güneşlikkende yagmur yagarmıs ınsanların yuregıne
kan kırmızı acılar yasanırmıs ıcerlerde bır yerde
dumanı tuten sıgaralar sıs olup kor edermıs umutları
snra ınsan bır basına kalırmıs yalnızlık duvarlarına carpa carpa
omur denen bir gül varmıs guzel bır kızın saclarının arasında
bazen acımasız bır veda koparırmıs güzellıklerı bırbırınden
gerıye dokulen yapraklar kalırmıs fırtınaların ardında savrulan
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
