Aşk Ve Umut Şiiri - Tülay Eker

Umutlarımızdır hayat, bazen düşsel bir geminin direğine bağladığımız kuyruklu yıldızın

uçuşu gibi. Salındıkça, koşan çocuğun gülümsemesi olur, çiçek açarız. Gök gürlediğinde,

şimşek çaktığında, kollayamadığımız yıldızın düşüşü ile kapaklarnız derinlere. Gün söner,

gece yiter, insan o an sanki biter.

Karanlığın arasında kilitlense de nefesimiz, gözdür ışığın yansımasını arayan, bekleyen.

Gönüldür yıpranan, acıyan, yorulan, kuşun gagasında beslenen. Kendimizizdir aslında kendimizi

kaybeden de ışığın adı da.

Buruşturulup bir kenara atılan umudun kilitli kalması dehlizlerde büyümez bekler gelecek yitik

kardeşlerini. An gelir çıkarırız buruşmuş halleri ile ıslatır yıkarız sonra asarız güneşin saçaklarına.

Zaman oturmuşsa bir de üstüne, daha bir ağır gelse de hayat devam etmektedir yeni aldığımız umutlarla.

Sarıp sarmalar yerine koyar rotamıza devam ederiz. Bekleyen umutlarımız var, bulunmak için göz kırpan,

kollarımızı açıp sarılacağımız hayat bizi bekliyor nefes aldıkça. Boğsa da eskimeye yüz tutmuş umutlar, anılar,

gecenin bir yarısında vursa da çılgın uğultuları kulaklarımıza HAMİLEDİR UMUT! .
&
AŞK ise....

Bazen kaçmaktır sevgilinin koynundan baş aşağı düşmek çakıl taşlarının üzerine güneşin çatırdayan alevi ile

Bazen tutunmaktır sevgilinin yokluğuna onu var etmek, şekillenmektir.

Bazen boşluğa dalıp gülümsemektir anılara

Anlamsızlıklara anlam katmaktır, olumsuzluklarını görmek istememek, kabullenmemek, konduramamak, kör olmak, gördüklerimizi

görmenin sevgiyle ışıldamış haline dönüştürmek ve gözümüzde yüceltmektir.

Beklemektir, SABRIN öğretisidir. Gelmeyecek olsa da gelecek demektir. Aramayacak olsa da her telefon sesinde irkilmektir. Özlemleri büyütmektir.

Her gülüşü, her bakışı sevgiliye benzetmek sevgiliyi aramaktır.Herşey de o'nu görebilmektir.

Her anında sevgili varmış gibi hareket etmektir.Yürürken, koşarken, uyurken....nefesini, kokusunu hissetmektir.

Uzun gecelerde onunla uyumak, tenini hissetmek, kollarının arasında olmaktır. Bedenini varlığımızla bütünleştirmektir.

Hep sevgilide kalmak, var etmek yokluğu bilmemektir.

Ağlamaktır, ağlarken bile akan yaşta kaybolmaktır.Sevmenin acısı da güzel demektir.

Gidiyorum dediğinde herşeyi unutup KAL demektir, salmamaktır. Gittiğinde bile kendimizde kalmasıdır. İçimizde büyütmek, beslemek, onunla yaşamaktır.

Giderken ise EKSİLMEMİZDİR.

Herşeye, her harfe dahi her şarkıda işte bu dediğimiz de bile hepsine kendimizin anlam yüklemesidir.

Aşk yaşamdır, gülüşümüzün çocuklaşması, mutluluğun uç noktası, sevginin doyumsuz yanı, vakitlerin kısalığı, nefeslerin özgürlüğü, sevincin defalarca busesi

kısacası YAŞAMAKTIR...YAŞADIĞINI HİSSETMEK...HİSSETTİRMEKTİR..

Aşk gün gelip tövbe etmektir...

İlahi güce dönüşüm, aldığımızı vermektir.

Var edenin varlığına, sevgisine sadakattir...