Yıllar sonra, özlemiyle kavrulmuştu sevgi.
Zamanı yoktur, saklıdır aşktaki her bilgi.
Belki de onsuz geçen, her bir yıl düşmandı.
Artık aşk ve sevgi, bir kefeye konmazdı.
Sevgi; ‘‘ben iki kişiyim’’ diye haykırırken.
Aşk, yalnızlığıyla gururlanırken
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta