Yıllar sonra, özlemiyle kavrulmuştu sevgi.
Zamanı yoktur, saklıdır aşktaki her bilgi.
Belki de onsuz geçen, her bir yıl düşmandı.
Artık aşk ve sevgi, bir kefeye konmazdı.
Sevgi; ‘‘ben iki kişiyim’’ diye haykırırken.
Aşk, yalnızlığıyla gururlanırken
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta