Aşk: İki bedende saklı olan ruhun zamanı geldiğinde uç noktada buluşup serbest kaldığı an demektir. Aşk bencildir. Gerçekçi değildir. Acı verir. Olmadık anlarda çeker gider. Çünkü aşk '' Beden toprak olmadan ruhların özgürlüğe kavuşma anıdır.''
Sevgi: Bir anda iki bedenin ortak noktada buluştuğu an ve zaman dilimindeki alışkanlıklarıdır. Sevgi '' Sadıktır, gerçekçidir, kalıcıdır, katıksız hali ile yaşar her şeyi. ''
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin bunun en önemli örneğidir. Yaşadıkları olumsuz şeyler ise sebepleridir. Ruha verilen en büyük özgürlük Allah aşkıdır. Doğduğumuz an bu aşkı bedenimizde değil ruhumuzda hissederiz. Bu yüzden Allah’ın varlığını kabul etmiş oluruz. Ölüm anında dahi ruh Allah aşkına kavuşur. Bunun için ölümden korkmak da anlamsızdır.
Mesela doğduğumuz an en büyük aşkın bizi yaradan Allah’ın olduğunu ister istemez kabul ederiz. Düşüncemiz idrak ettiğinde Allah’ın varlığını inkar eden hiç bir insanoğlu olmamıştır. Zaman içerisinde bazılarımız Allaha inanmıyorum deriz. Emin olun ki ölmeden bir kaç saniye önce Allah’ın varlığını ruh bedenden çıkmaya yakın anda kabul eden o kadar insan olmuştur.
Bu yüzdendir ki
Aşk dediler dergahıma
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta