Aşk Ve Savaş Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Kainatın bugüne kadar gördüğü en büyük
Ve hatta en ilginç savaştı belki de bu.
Sen oyun ve hilelerden bir ordu seçtin kendine
Yetmedi bir de surlarda çevirdin sığındığın kaleni
Dedim ya çok korkuyordun fethedilmekten.

Ve savaş başladı…
Ben zırhımı bile kuşanmadım.
Sadece yüreğim ve hakikatlerle çıktım o meydana.

Hiç bir şey umduğun gibi gitmedi sevgilim.
Senin sahte ordun
Benim yüreğimin karşısında yerle bir oldu
Ben surların dibine kadar geldim.Geldim amma
Aşıp bayragı ındırmeye tenezzul bıle etmedım.
Çünkü; kalenin içindekileri
Kalenin dışında ben zaten yenmiştim.

Aslında içimde kazanmıştım bu zaferi
Bütün korkularınla yuzlestırmıstım senı
Korkuyorsun diye fethetmemiştim o kaleyi..

Bu savaşın adı aşk’tı sevgilim..