rakı içen
insanın,
ciğeri...
aşkı çeken
insanın,
yüreği yanıyordu...
rakı,
insanın başını
döndürüyor...
aşk,
insanın aklını
başından alıyordu...
rakı,
insanı;
aşkla içilince
bad-ı saba'a
aşk,
rakıyla çekilince
insanı
leyli tarık'a
götürüyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
06 kasım 2016
Kayıt Tarihi : 6.11.2016 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!