Bir sonbahar hüznü sardı bütün ahenkli renkleri,
Acımasız bir uğultu şehrin kirlenmiş namusunda dolaşmakta.
Kimi dertleriyle baş başa kalmaktan soldu,
Kimi yarınların umutlu düşleri içerisinde yeşerdi,
Her bir fani umursamaz oldu hayatın amacını,
Ben divane oldum aşkından dolayı.
Sessiz sokakları ettim mesken,
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta