Aşk ve Ölüm Şiiri - Bilgin Subaşı

Özgürlüğünü yaşadım geçmişimin, düşümde
Güzel bir güne açtım gözlerimi saat 11 de
Yarınları düşündüm, ana, baba birde yar
Bir grilik çöktü akşam vakti gökyüzüne
Pusluydu hava, sakin soğuk sinsi
İçimdeyse bir arzu coşkulu sıcak
Dost kucakladım selam saldım uzağa
Uzandım sevdaya soğuk yatağımda
Hülyasında iken düşümde geçmişin
sur düdüğü çalındı yanı başımdan yarına
korku kanımdan daha sıcak aktı damarımda
ölüm geldi uyku tadında kapıma
üç tekerli bisikletim, misketlerim, birde,
gazoz kapakları ve arkadaşlarım...
sonra ayaz günlerde giyip parkalarımızı
tenha yollardan yürüdüğümüz okulumuzun yolu
aklıma düştü birden hepsi, birde sen
ne kadar uzun sürmüştü sana ulaşmak
sokak aralarında ardına bakmadan koşmak
bir tenhalığı ulaşıp masumca kucaklaşmak...
eller havada yeminlerle vedalaştık hep
yarınların mutlu düşlerini kurduk asi tavrımızla
kurtuluşumuzun yolunda yürüdük hep başımız dik
savaştık aşkımız uğruna ortalıkta ne varsa
dinlemedi kimse bizi anlamadılar, anlatamadık
bir aşkı iki yürekte öksüz bıraktılar
öfke kuşanıldı, intikamın hedefinde biz
basıldı tetiğe yarınlarımızın
yunmaya suyumuz bile yok.