Ask ve Ölüm Şiiri - Muhammet Yürük

Bu gün yine siradan geçti günüm,
Daha dogrusu son ana kadar.
Hep kötü baslayan bir gün sonrasinda,
Ince nazik bir ses,
Bana sesleniyor.
Belki konusmuyorum,
kim bilir belki de konusamiyorum
Geçistiriyor gibi hissediyorum kendimi,
Ama ne ben ne kalbim istiyor bunu.
Sicak bir gülümsemesini görüyorum bazen,
Bazen de sadece izliyorum.
Gözümü çevirip bakmaya korkuyorum.
Ben hiç böyle olmamistim.
Kimi zaman göz göze geliyorum,
Ve sonra tekrar çekiyorum gözlerimi üzerinden.
Belki korkuyorum, belki de sadece susuyorum
Nereye kadar sürecek bu bilmiyorum
Belki bu tatli günlerde bitecek
Kisa süren bu konusmalar..
Düsünüyorum da bazen
Kiziyorum kendime
Sana bu kadar yakinken, sana bu kadar uzak kalisima
Anlatsam acaba inanir misin bana

Sana söylesem sevdigimi
Baksam o güzel gözlerine…
Evet, günler böyle geçiyor
Ve gün gelecek duyamayacagim o güzel sesini,
Kalbime gömecegim belki seni,
Kulaklarimda çinlayacak o ince sesin,
Rüyalarima girecek o güzel yüzün.
Kimi zaman pencerenin önüne gelirim,
Gözlerimi diktigim gökyüzünde, seni düsünürüm
Senin beni düsünmedigini bilsem de…
Dün gece bom bos sokaklarda yürüdüm,
Isiklardan yoksun karanlik sokaklar.
Aklimda yine sen vardin,
Biliyor musun
Hep kendi kendime belki yarin diyorum
Yarin konusacagim seninle diye,
Ama ne yazik ki bitmiyor yarinlar,
Su kisacik hayatta birini bekliyorum,
Elimi tutabilecek, beni sevebilecek
Sicacik gülüsüyle içimi isitabilecek birini.
Tam böyle birini bulmusken susuyorum,
Her gece isiklari kapatip yatagima girerken
Bir sey geliyor aklima,
Ya bir gün seni göremezsem…
Çildiracak gibi oluyorum bazen,
Neden diyorum, neden böyle yalnizim

Gözlerim doluyor bazen, aglamak geliyor içimden,
Kendimi, zor tutuyorum.
Geçen gün yagmur yagdi.
Sandalyemi pencerenin önüne çektim, etrafi seyrediyordum
Gökyüzü, tam anlamiyla yagmur bulutlariyla kapliydi.
Yere düsen her yagmur tanesi, hemen dagiliveriyordu.
Pencereme vuruyordu disarida esen sert rüzgar,
Yagmur damlalarinin vurdugu cam bugulanmisti.
Ve ben artik dayanamiyordum…Içimde;
Biz seninle yagmur damlasiyla, cam gibiyiz.
Ben bir yagmur gibi akmak istiyorum içine,
Ama sana çarpip dagiliyor, parçalaniyorum.
Ben düserken gökyüzünden,
gözlerim bir bulutun ki gibi dolu oluyor
Ve sert bir sekilde yere düsüyorum,
Dagiliyor gözlerim, içinden çikan göz yaslarim saçiliyor etrafa,
Birden islaniyor her taraf,
Saçiyorum içimdeki sevgiyi,
Dünyanin dört bir tarafina.
Böyle veda ediyorum hayata, sevdiklerime ve sana
Böyle gidiyorum uzaklara,
Ve böyle merhaba diyorum yeni dünyama,
O kadar güzel günlerden sonra,
Seni bir daha görememek kemirirken içimi,
En iyisini bu oldugunu düsünüyorum.
Yagmur siddetini arttirirken cami siliyorum elimle

Ve gözüme ilerdeki yüksek yamaç çarpiyor,
Kosuyorum, hiç durmadan kosuyorum..
Içimde biriktirdigim korkuyu atmaya kosuyorum.
Nasil yada neyle bilmiyorum, sadece kosuyorum
Yagmur damlalari düsüyor üzerime, islaniyorum.
Ama dönmüyorum geriye, hala, hizla kosuyorum.
Korkuyorum, içim titriyor bazen, üsür gibi oluyorum
Yagmur damlalarina karisirken göz yaslarim duruyorum
Asagiya dogru bakiyorum. Basim dönüyor,
Yagmurun islattigi yanaklarimin, kizardigini hissediyorum,
Basimi kaldirip, gökyüzüne dogru bakiyorum.
Içim parçalaniyor.
Rüzgar burada daha sert esiyor.
Üç adim ilerde, beni bekleyen bir hayatin oldugunu biliyorum,
Artik asagiya bakmiyorum, sadece düsünüyorum.
Seni unutamayacagimi biliyorum, böyle yasamak zor geliyor bana.
Bütün gücümü toplamaya çalisiyorum,
Ve birden seni görüyorum,
Bembeyaz bulutlarin içinde,
Bana dogru bakiyorsun, sanki beni ugurlamak için gelmis gibi,
El salliyorsun.
Beyaz bir elbise var üzerinde,
Her zamanki sicak gülüsünü görür gibi oluyor, agliyorum,
Kizarmis yanaklarimi islatan göz yaslarim düsüyor yere
Parçalanmis kalbimi hissediyorum içimde, ve yavasça gözlerimi kapatiyorum.
Iki dakika sonra seni bir daha göremeyecegimi düsünüyor ve yine agliyorum

Göz pinarlarim kuruyor, yavas yavas tükeniyorum.
Içimdeki korku giderek artarken bir adim atiyorum,
Geriye iki adimin kaldigini biliyorum ve gözlerimi siki siki kapatiyorum,
Korkuyorum, vazgeçmekten korkuyorum, basaramamaktan korkuyorum.
Bir adim daha atiyorum, ve artik her seyi geride birakiyorum
Bu sirada bir ses duyuyorum, ince zarif bir ses, ve yine agliyorum
Sana veda etmenin bu kadar zor olacagini bilmiyordum
Bir türlü üçüncü adimi atamiyordum.
Kapattigim gözlerimde seni görüyordum,
O sicacik gülüsünü hissederken içimde sag ayagimi kaldiriyorum
Seni son bir kez görmek istegi uyaniyor içimde, ama,
Sadece bir hayal oldugunu biliyorum,
Simdi bana dogru kosup, bana sarilsan diyorum
Dur yapma diye bagirsan ve beni çekip alsan buradan…
Bu kadar yaklasmisken ölmeye beni kurtarsan..
ve sonra sarilsak birbirimize, simsiki, islak gözlerle..
iste bunlari düsünüyorum bu son adimda, olmayacagini bilsemde.
Bu düsünceler bile mutlu ederken beni birden yagmur kesiliyor
Gökyüzünde beliren günesin isiklari giriyor karanlik gözlerime, seviniyorum…
Nedenini bilmiyorum ama yüzümde bir tebessümün olustugunu hissediyorum.
Tam bu sirada korkunç bir agri hissediyorum içimde,
Sanki biri kalbimi söküyormus gibi aciyor içim,
Dislerimi sikiyorum, bagirmamak için kendimi zor tutarken birden korktugumu hissediyorum.
Titriyorum, üsürcesine titriyor ve basimin döndügünü hissediyorum.
Disarida uçusan kuslarin senini duyuyorum ve bu ses de kesiliyor birden.

Artik hiçbir sey duymuyorum…
Göz kapaklarim ise günesin isigini geçirmiyor artik. Gözlerimi açmaya korkuyorum.
Ve birden senin sesini duyuyorum, o ince berrak sesini
Bana sesleniyorsun, adimi söyledigini duyuyorum
Içim içime sigmiyor, sevincimden gülümsüyorum.
Bana seni seviyorum dedigini hissediyorum,
Bense her zamanki gibi susuyorum.
Bir müzik sesi geliyor kulagima,
sanki birisi evleniyormus gibi çalan ritimler dikkatimi çekiyor,
bu gün dügün var miydi diye düsünüyorum kendi kendime,
ve bütün korkularimi birakip bir adim geriye çekilmek istiyorum,
ama bir türlü bunu basaramiyorum, ayaklarimi bir türlü oynatamiyorum.
Gözlerimi açmaya ise korkuyorum. Ve Birden ellerimi de oynatamadigimi hissediyorum
Kulaklarimda hala o ritimler yankilanirken birden konusamadigimin da farkina variyorum.
Sana, seni seviyorum diye bagirmaya hazirlarken kendimi, yine susuyorum.
Hala o güzel sesini duyuyorum ve yavasça gözlerimi araliyorum.
Ama hiçbir sey göremiyorum, etraf yine kapkaranlik ve islak.
Neden diye düsünüyorum, karsimda senin oldugunu hissederken hiçbir sey göremiyorum
Iste simdi gerçekten korktugumu hissediyorum.
Basimi çevirmeye çalisiyorum, ama onu da yapamiyorum.
Tek yapabildigim sey gözlerimi açip kapatmak oluyor.
Gerçek, hiç aklima bile gelmiyor…
Kulagimdaki o ritimler giderek siddetini arttirirken bir sey görüyorum,
Bir pencere gibi, karanlik etrafta bir sey beliriyor.

Ve birden içersi aydinlaniyor, iste ben o zaman hissedebiliyorum gerçegi
Gözlerimin önüne birden görüntün beliriyor,
Bembeyaz gelinlikler içersinde
Ortalik ise bir dügün yerini andiriyor,
Kalabaligin arasinda biri geliyor yanina, siyah takim elbiseli biri
Sana sariliyor önce ve sonra sen onun koluna giriyor,
dügün arabasi gibi süslenmis bir araca biniyorsunuz
iste ilk defa vücudumu o zaman hareket ettirebiliyorum,
ellerimi, aglamakli gözlerime götürüyor, ve yüzüme sürüyorum.
Etrafa da ilk kez bu sirada bakabiliyorum
Simdi gerçegi anlar gibi oluyorum, küçük kutu gibi bir seyin içindeyim
Etrafim yine kapkaranlik, elimi uzatiyorum yukariya ama bir türlü buradan çikamiyorum, Birden, tekrar
önümde beliren görüntünü görüyorum. Ama bu defa gelinlik yok üzerinde, mavi bir elbise var.
Sanki rüyada gibiyim, seninle bir ekrandan konusuyoruz,
Sen bana o ince seninle seni seviyorum diyorsun yüzündeki her zamanki o sicacik gülüsünle
Ben ise ilk kez susmuyorum, agliyorum ve sana seni seviyorum diye haykiriyorum.
Sonra eskiden oldugu gibi kisa bir konusma geçiyor aramizda
Hani sen bana neden konusmuyorsun diye sormustun ya
Sana simdi cevap veriyorum…………………………..
Sonra birden iki kisinin yanima geldigini görüyorum,
Yüzlerini göremiyorum, kim olduklarindan haberim bile yokken, bana ismimle çagiriyorlar
Bunun üzerine gözümün önündeki görüntün yavasça kayboluyor,
Sen ise bana, giderek yok olan görüntünle el salliyorsun.
Iste ben ilk kez o zaman anliyorum öldügümü.

Ellerimi açiyor ve hemen Allah’a sükrediyorum.
Seni son kez bana gösterdigi için.
Ben, simdi ise seni bekliyorum….
Nerde oldugumu bir bilsen….

Muhammet Yürük

Facebook'taki grubumuz 'ManzumeM'de sizleri de görmekten memnuniyet duyaca?ym.

http://www.facebook.com/pages/Ankara/ManzumeM/164011813008? v=wall&viewas=688294730