Aşk Ve Ölüm Şiiri - Sürgün Kenan

Akşam vakti, güneş batıyor
Bir adam oturmuş düşünüyor:
Bu nasıl aşk? Bu nasıl sevda?

Güneş batarken yağmurlar yağıyor
Yanan bir kalbe,lakin sönmüyor ateş
Düşen her bir katre harlandırıyor alevi
Kolay unutulmuyor, elemlerle dolu mazi

Aşk,sevda daim zor biliyor
Ama bu türlüsü de hiç çekilmiyor
Adamı bir başka yapıyor
Yaz gününde, güze götürüyor
Yağmurlar yağıyor siyah kuşaklar altından
Gönül bahçelerinde yapraklar dökülüyor
Adam, yavaş yavaş ölüyor
Hiç kimse anlamıyor
Kimsenin anlamasını da beklemiyor
Sadece yağmurlar yağıyor
Ve adam yavaş yavaş ölüyor
Artık karanlıklara bağırmıyor
Ne dünyaya ne de tanrıya isyan ediyor
Bir adam, güneş batarken, yavaş yavaş ölüyor...