“Aşk” dediler, inanıp yıllarca peşinden koştum.
Güneşli günlerden sonra kendimi karanlıklarda buldum.
“Meşk” dediler, heveslenip, deli divane oldum,
Kendimi birden mahkeme koridorların da buldum.
Yaptığıma, “Hayır, yapmadım” deyip kurtuldum.
Her seferinde “aşkla meşkin” kurbanı oldum.
İnanın bana, pişman olan hep ben oldum.
Sonunda kurtuluşu anama sığınmak la buldum.
Mutluluğu onun bulduğu kadınla tanıdım,
Kendimi yıllarca ona teslim ederek uyudum,
Uyandığımda dünyalar benim olmuştu sandım,
İşte böyle “aşk ile meşk” in esiri oldum.
Kayıt Tarihi : 13.9.2003 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!