Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok seviyorum
Öz....
Kulu sevmeyen yaradanı sevemezmiş.Öyle demiyormu rabbimiz birbirinizi sevmedikçe gerçek iman etmiş olamazsınız...
Aşığın korkusu,maşuğun muhabbetini zerre kadar dahi olsa ondan kesmesi,yahud maşuğun hoslanmayacağı şeyleri bilmedende olsa yapma korkusudur..yoksa,cümle icerisindeki korkudan beşeri anlam çıkarmak yanlıştir..Üstadı üstad yapanda bu değil mi,manadaki derinlik.Korkularda da pek âlâ ihlaslı olunabilir,insanlar azamet ve celâlini düşünerek korkar,rahmeti ve merhametini düşünerek sükûn bulurlar.Dolayısıyla korku ihlası öldürmez.
isim büyük ya.. kusur görülmez. Üstad büyük bir şair ancak hatasız değil.Şöyle ifade edeyim :
Arif olan korkmaz Hak'tan
Aşık korkar mı maşuktan
Korkularda olmaz ihlas
Korkuların sonu iflas
Ask bakan gozlerde degil yakan gozlerde olur. Ask sozde degil gozde baslar....
+++++++
Allah'tan nasıl korkmaz insan onu sever de ne kadar güzel ince bir ifade daha
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta