İnsan; sevdiğini hatalarıyla savunur,
Hatta yere göğe sığdıramaz.
Sevmediğini istediği yerden vurur,
Doğrularını bile bağdaştıramaz.
Kalp “seviyorum” diye inlediği an mantığına oturtur,
Sevgisini anlatmaya kalkarsa kitap yazsa anlatamaz.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta