Aşk ve Kin Şiiri - Turgut Çört

İnsan; sevdiğini hatalarıyla savunur,
Hatta yere göğe sığdıramaz.
Sevmediğini istediği yerden vurur,
Doğrularını bile bağdaştıramaz.

Kalp “seviyorum” diye inlediği an mantığına oturtur,
Sevgisini anlatmaya kalkarsa kitap yazsa anlatamaz.
Eğer ki sevmemişse nefretle hakaretler savurur,
İyi de kötü de olsa yaptığı her şey onu yanıltamaz.

Mantık almıyor sebepsizce sevgileri,
Çünkü kalp bu beyne yargılatmaz.
Duymaz sevmediğine yapılan övgüleri,
Var mı acaba iyi yönleri diye sorgulatmaz.

Bakmayın ÇAKIR sevgiyle yaklaşmaya çalışıyor,
Diyor ki Aşk, sevme sebebini arzulamaz.
Ona sürekli nefretle bakınca beyin kine alışıyor,
Ne desem ki kin varsa yüreğin asla sızlamaz..