bugün yine seni düşündüm
bir damla gözyaşımı bıraktım yüreğime
bugün yine karlar yağdı korkularıma
defalarca yırtıp parçaladığım aşk kefenlerini saydım
söyle
hangi mevsimin adıydı gözlerin
kapımdan geçmez oldu
bazen dil bilmeyen aklımla
dudağımı uçuklatan dilsizliğimle
gitmekle kalmak arasında kaldığım suskunluğumla
cehaletimle
sağırlığımla
körlüğümle
çıktım karşına
aşk
dilimdeki zincirleri kırdı
hiç beklemediklerim
duvarlarıma çizgiler çekti
gözümü oydukça vahşileştirdi
bazenli belkilerin keşkelerinde
derimin altında vicdanı kurutup
kavgama bağlattı
her geçen gün
içimizde cüce kalmış aşkla yıkandık
keskin sözler topladık heybemize
sayısız gecelerde coğaldı kavgamız
inceldiğimiz yerden parça parça dağıldık
şimdi
sensizlikle çürüyüp leş kokan hayallerim var
son bir vedanı çizmeye gel
ruhumu noktalarla taşlamaya gel
aklın keskin bir kılıç olsun
çıplak avuçlarımla tutunayım
yırtıp geçsin avuç çizgilerimi
kanatsın
aşk ve kavga
düşünce basamaklarında yargılandı
ne eline nede yanağına
bir tatlı buse değdi
seni düşünen beynimden vurmaya gel
yasakları kurşunlayan gövdemden vurmaya gel
fikirlerimden
kalemimden
aşk ve kavgamdan vurmaya gel
bugün yine seni düşündüm
içimdeki sessizlik büyüsüne bıraktım yorgunluğumu
bugün yine seni düşündüm
ruhuma yansıyan asiliği tırnağımla kazıdım
Sevda Gencer...
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam