Aşk ve Izdırap Şiiri - Songül Yılmaz 2

Bilmiyorum varır mı ellerim gözlerinin kıyısına
Bilmiyorum bir gün düzelir mi herşey.
Bir bilebilsem ben beni,
Bir anlıyabilsem gözyaşlarımı.
Bir görebilsen sen gerçekleri
Belki bir gün sevdiğim bir gün görürüm seni.

Gözlerine ulaşıyor gibi ellerim
Derken uzaktan bir ses geliyor
Sen çağırıyorsun uzaklardan
Bilmiyorum nerdeyim!
Dudaklarım düşündüklerimi söylemiyor ki
Dudaklarım susmuş.
Bir bilebilsem gözlerinin gözlerini
Bir anlıyabilsem sevdanı gözlerinde!

Bir karayel esiyor uzaktan...
Sonra susuyorum
Belki de konuşamıyorum, belki de tam tersine
Konuşmak istemiyorum.
Sonra farkediyorum gözlerin karanlık...
Kalemin bembeyaz kâğıttaki izi gibisin
Ama bilmiyorum beyazın üstüne mi yazıyorsun!

Bilmiyorum ne olacak
Bilmiyorum sabır taşı mı çatlayacak
Bir bilebilsem aşkını
Bir görebilsem gözlerinde
Koşar adım gelirim sana sevdiğim...

Ellerim kavuşur mu gözlerinin gözlerine?
Uzat kollarını, kim bilir belki uzanır ellerim.
Bilmiyorum ki sevdiğim
Ellerim kim bilir kime uzanır?
Yolcudur gözlerinin denizinde
Ellerimden oluşan gemi nereye götürür bilemez ki...

Damlacıklar...
Gözlerimden mi akıyorlar?
Gözlerin gibi kara göz yaşlarım
Ellerin gibi acımasız sevdan...
Bilmiyorum bir gün uzanır mı ellerim gökyüzüne
Bilmiyorum....