Aşk Ve İnsan Şiiri - İbrahim Kılınç

Sevda öğretmiştir,tüm aşıklara,
Yaşarken hayata,ara vermeyi.
İçi gülen göz de,onun eseri,
Odur unutturan,bize gülmeyi

Toy düştük eline,işledi bizi,
Dertlere gark etti,dişledi bizi,
Bir kara sevda da,fişledi bizi,
O öğretti beden sağken ölmeyi.

Aşk ile tanıştık,fikrimiz oldu,
Biçim verdi bize,şeklimiz oldu,
Sevgilinin adı zikrimiz oldu,
O öğretti kadir,kıymet bilmeyi.

Aşk ile yaşadık,aşk ile öldük,
Aşk ile ağladık,aşk ile güldük,
Şair'sek! ilhamı,aşk ile bulduk,
O öğretti bize, adam olmayı