Aşk ve Hayat... Şiiri - Sadık Uzun

Seni bulmak içindi
Aynada kendime bakışım
Yokluğuna katlanmak içindi
Kendi kendime bu yanışım

Bitmemiş bir türküydün
Bitirmeye hiç kıyamadığım
Seninle gitmişti o vefasız dün
Yerine inan kimseyi koyamadım

Feryadımı duyan olmadı
Yıl gibiydi; sabah, öğlen, akşam
Bir duvar olmayı diledim, olmadı
Gölgen vurduğunda gönlümü avutsam

Elleri yoğurdu, zamanın
Sağır bir göz ile kör bir kulak
Çağırdım son isteğim olan seni
Belki kavuşur o zaman bir çift dudak

Konuştular birlikte, ayrılmak için
Sonra ayrılık vakti, ruh maddeyi aştı
İki dudak titrerken yalanlar için
Şeytan çoktan bedenimle anlaştı

Dedi ağlama sen, daha değerlisin
Yazık ediyorsun, kendin kendine
Sen bana bağlılık sözü vermelisin
Boşver dünyanın gri rengine

Dünya gri değildi, mavi bir kucak
Açmış kollarını beni istiyordu
Ya cehennem olacaktı ya dünyam ocak
İçimdeki ses, biri anlayacak diyordu

Seni bulmak içindi
Kendimde seni arayışım
Yokluğuna alışmak içindi
Kendimi kendimde yok sayışım

İki başlı bir sevda, canavar da değildi
Ben gördüm onu, çok iyi tanıyorum
Bilenler, sevdamın önünde diz çöktü ve eğildi
Aşk mı hayat mı kendimde bunu sınıyorum