Son demlerindeyim köhne hayatın.
Son gücüm bu yaşama tutunmak için.
Bilmeden yaşamak ağır, ne getirecek acep yarın?
Yaşamak ve yaşamamak; ben birinizi seçemedim, biriniz beni seçin.
Sorgulayıp durduğum beynim artık susma hakkını kullanıyor,
Umutlarım her sabah doğup her gece ölmekten yorgun düşmüş.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta