Aşk Ve Güzellik Şiiri - Ahmet Kemal

AŞK VE GÜZELLİK

Bu muştu nasıl sarar içimdeki geceyi
Savaşlardan arta kalan bir hüznü
Dert içinde döker yapraklarını çiçeklerin hepsi
Yalnızlığım söz açar senden bana

Ver acıyı benim olsun sen çekme
Ben aşk adamıyım intihar edemem
Dağların ardındadır tüm söylenmeyen
Ne kadar da umursamaz bu insanlar

Haydi gel bir güzellik et ne olursun
Gül bahçeme bir bak neler bulursun
Bu silahlar ne kadar çok vurulursun
Bakışların benim olsun gülüşlerin şen

Benden uzak durmanda ne var sanki
Yakın olsan yakın dursan ne var ki
Acılar yandırdı beni gel biraz hafiflet
Neden bunca işkence güzellik varken